Gorilla's zijn hele sterke dieren. Er wordt gezegd dat ze zeven keer sterker zijn dan wij. Hoe ze dat berekend hebben, is mij een raadsel. Maar vele malen sterker zijn ze inderdaad ja. Als je ziet wat jonge gorilla's al aan takken kunnen breken. Maar het blijkt ook wel uit het feit dat een baby'tje van een paar maanden (en soms zelfs paar dagen of paar weken!) oud zich aan mama kan vasthouden als hij/zij op de rug gedragen wordt. In het eerste stadium zitten ze -zoals elders te lezen- aan de buik en dan ondersteunt moeder ze.
Ik heb ooit een verhaal gehoord dat in een Amerikaanse dierentuin door gaas heen een touwtrekwedstrijd werd gehouden tussen een zilverrug en een x aantal sterke mannen. Ik ken de letterlijke tekst alleen niet meer en op internet vind ik er niks over terug; ik meen dat pas 12 mannen konden winnen. Ik zal mijn oren eens goed openhouden (ik hoorde het verhaal volgens mij bij een voederpraatje in Apenheul) en pas het hier dan nog wel aan.
Een verhaal dat ik me nog wel herinner is van een verzorgster in Apenheul. In het binnenverblijf daar werken de schuiven van links naar rechts (in veel andere dierentuinen van boven naar beneden). Ooit zat een jong gorillameisje van 6 in zo'n sluis. De verzorgster wilde voorzichtig de schuif dichtdoen, maar het meisje hield de deur met één hand tegen. De verzorgster probeerde wat flinker door te duwen, maar ze kreeg het niet voor elkaar! Wat een kracht had die uk dus al.
Die 'brute kracht' maakt ook dat de verzorgers al jaren niet meer bij de gorilla's in Apenheul op het eiland komen. Nu heb ik trouwens twee verschillende verhalen gehoord over het waarom ze dat niet meer doen. De ene is dat er een nieuw vrouwtje kwam die niet gewend was aan verzorgers in de groep. Daarom zijn er toen mee gestopt. Het andere verhaal is dat kleuters en peuters het leuk vonden om te spelen met die verzorgers. Maar ja, ze zijn zo sterk dat ze hun verzorgers (totaal onbedoeld) pijn deden.
Op 28 mei 2021 heb ik zelf kunnen aanschouwen hoe sterk gorilla's zijn. Sinds de dag ervoor was Chama toegevoegd aan het mini groepje dat al bestond uit Jabari en MFugaji. Daar was mevrouw het niet mee eens. Ze was onrustig en wilde terug naar Bao Bao en de anderen. Ze klom regelmatig in bomen en maakte diverse geluiden.
Op den duur kwam ik weer bij hen uit en had ze een boomstam die ze wilde gebruiken om het water over te steken. Zelf heb ik een paar foto's gemaakt die ik hieronder deel, maar Mike Rodenburg stond er al iets eerder en die had het hele gebeuren gefilmd. Zijn filmpje is via Facebook te zien -> https://fb.watch/v/4QfqpeInr/.
Zoals je ziet heft ze vrij makkelijk een boomstam op om die rechtop in het water te zetten. Chama is een jongedame, ten tijde van het filmpje 9 jaar jong.
Ik ben naar de verzorgers gelopen om melding te maken van haar actie. Ze sleurde de tak namelijk na de mislukte actie hun eiland op. Ik vreesde dat ze die verder mee zou nemen en er nog wat mee ging doen. Naast hun eiland is het eiland van de geelborstkapucijnapen. Die afstand leek mij korter en het leek me niet handig dat ze daar terecht zou komen via die tak, want wie weet waar ze dan vervolgens naartoe kon.
De verzorgster aan wie ik het vertelde belde met de gorillaverzorger van dienst. Die kwam al snel kijken en zag dat de tak inderdaad weggehaald moest worden. Hij haalde de 3 jonge gorilla's naar binnen en ging het eiland op.
Ik ben blijven kijken en tot mijn hilariteit kon hij (een volwassen man!!) de tak niet optillen, terwijl Chama dat moeiteloos deed. Toegegeven: ik had dit heel graag willen filmen en/of fotograferen, maar ik respecteer alle gorillaverzorgers in alle dierentuinen en wil ze graag te vriend houden. De verzorger in kwestie is altijd heel grappig en hij probeerde me nog weg te krijgen door te roepen "Heb je de slingeraap baby al gezien die vanochtend is geboren?". Maar daar trapte ik niet in. Met plezier ben ik blijven kijken (en ik meen dat ik iets geroepen heb in de trant van 'kan een jong gorillameisje die tak wel oppakken/ermee slepen en jij niet??!!').
Uiteindelijk werd besloten om een touw vanaf het kapucijnapen eiland naar het gorilla eiland te gooien, zodat de verzorger die dan rond de tak kon doen. Zo kon die tak dan naar het kapucijnapeneiland getrokken worden. Het kostte wat werk, want een touw over water gooien is ook niet al te makkelijk, maar uiteindelijk lukte het. De betreffende tak is tegen een klimstructuur van de kapucijnapen gezet.
Vier foto's die ik nam:
